با بیش از ربع قرن تجربه در زمینه ارائه انواع محصولات استنلس استیل

قیمت ورق استیل؛ فروش انواع ورق استیل صنعتی و ورق استنلس استیل در آلیاژ و ضخامت های مختلف. با حرفه‌ای‌ها خرید کنید تلفن: 35089-021

چیزی بالغ بر هزاران سال طول کشید تا در نهایت آلیاژی کشف شود که با مواد غذایی و نوشیدنی واکنش نداده و تاثیری بر طعم غذا نداشته باشد. این ماده، آلیاژی نیست جز ورق استیل.

در عصر حجر چیزی به نام ابزار پخت و پز و کارد و چنگال معنا و مفهوم خاصی نداشت و خوردن غذا معمولاً با استفاده از دست انجام می شد. بعد از گذر از این دوره و ورود به عصر مس، ابزار بهتری جهت آشپزی به وجود آمد، که البته در زمان خود شاید مناسب پخت و پز و مصرف غذا بود، به این علت که جایگزینی برای آن وجود نداشت. مس علیرغم استفاده در ساخت ظروف، برای ساخت کارد و چنگال گزینه مناسبی نبود، چون به خودی خود طعمی بسیار تحمل ناپذیر به غذا می داد.

در ادامه و با رسیدن عصر برنز، آلیاژهای به مراتب قوی تری ظهور کردند، اما این آلیاژها هم طعم بهتری نداشتند و بنابراین گزینه مناسب برای خیلی از افراد مصرف غذا با استفاده دست ها بود، که در اکثر مناطق دنیا به جز آسیای شرقی انجام می شد. در این منطقه وسیله ای به نام چاپستیک (چوب غذاخوری) ابداع شده بود. لازم به ذکر است این وسیله در دیگر نقاط دنیا طرفداران آنچنانی پیدا نکرد، چون از نظر اکثریت وسیله ای بسیار عجیب برای غذاخوری محسوب می شد. همچنین کار کردن با آن نیز آسان نبود.

به همین ترتیب، بشر چیزی در حدود 6000 سال صبر کرد تا بلاخره این صبر نتیجه داد و آلیاژی به نام ورق استیل کشف شد که طعمی خنثی داشت و تغییری در کیفیت مواد غذایی ایجاد نمی کرد.

اولین پیشرفتها در این زمینه، ساخت ابزار با استفاده از طلا است. ابزار طلایی چند نکته مهم را در پی داشت. یکی اینکه دارای ظاهری زیبا بودند و همچنین خنثی بودن آن باعث می شد تاثیری در طعم مواد غذایی و نوشیدنی نداشته باشد. کاشفان در آن زمان ایده ای نسبت به علت این خنثی بودن نداشتند، اما اکنون می دانیم که علت این امر پتانسیل اکتریکی بالای طلا است که موجب می شود از نظر شیمیایی، تمایل زیادی به واکنش با مواد دیگر نداشته باشد.

طلا از آنجا که با مواد غذایی، نوشیدنی و از همه مهمتر با بزاق دهان واکنش نمی دهد، در نتیجه ترکیبات جدیدی پدید نمی آید، پس طعم جدیدی ایجاد نمی کند. فقط نکته ای بسیار مهم که ممکن است فراموش شود، این است که طلا، قیمتی بسیار گزاف دارد و به همین علت چه در آن دوران و چه در حال حاضر استفاده از آن با هدف مصرف غذا جز برای ثروتمندان و اقشار خاص امکانپذیر نبوده و نیست.

در مرحله بعد به فلز نقره می رسیم. نقره نیز فلزی خنثی است اما پتانسیل الکتریکی آن کمتر از طلا می باشد، که این موضوع سبب می گردد این فلز با برخی مواد غذایی و متعاقباً با بزاق دهان واکنش دهد و طعم فلز در دهان ایجاد نماید.

در دوره کشف و پس از کشف نقره، این فلز مانند طلا بسیار گران بود و عمدتاً توسط ثروتمندان استفاده می شد.

فلزات فراوانی چون مس، برنز و آهن، پتانسیل الکتریکی پایین تری حتی نسبت به نقره داشته و واکنش بیشتری با مواد غذایی می دهند و در نتیجه طعم بسیار بدی ایجاد می کنند.

تا این مرحله از تاریخ، آن دسته از افراد که از چاپستیک استفاده نمی کردند، با دست غذا می خوردند. آنهایی که از هیچ یک از این دو روش بهره نمی بردند، از ابزار فلزی استفاده می کردند و طعم بد آن را به جان می خریدند. همچنین برخی دیگر نیز بودند که از ابزار چوبی برای مصرف غذا استفاده می کردند.

سال 1743 میلادی، ابزار سازان شهر شفیلد انگلستان، راهی برای پوشش لایه ای از نقره بر روی فلز مس کشف نمودند. آنها لایه ای بسیار نازک بر روی بشقاب های مسی ایجاد نمودند و اسم آن را بشقاب نقره ای گذاشتند. این موضوع باعث شد که نارضایتی ها نسبت به طعم بد هنگام خوردن غذا در ظروف قبلی با کاهش قابل توجهی مواجه شود.

متعاقباً در سال 1840 که با کشف برق همراه بود، فرایند آبکاری فلزات رونق گرفت و باعث شد قاشق، کارد و چنگال با نقره پوشش دهی شود و از لحاظ اقتصادی برای خیلی از اقشار قابل تهیه باشد. این فرآیند موجب شد که ابزارِ با نقره پوشش داده شده با همان کیفیت ابزار صد درصد نقره و البته با قیمتی بسیار پایین تر در اختیار عموم قرار گیرد.

با همه این تفاسیر مشکلات همچنان پابرجا بود و نقره طعمی متفاوت ایجاد می کرد.

ناپلئون سوم، گزینه آلومینیم را امتحان کرد، که اگرچه به علت لایه محافظ سطحی که دارد واکنش ناپذیر است، اما نکته این است که این لایه به راحتی از بین می رود و خواص خود را از دست می دهد.

قاشق های پلاستیکی نیز در قرن بیستم به بهره برداری رسیدند، اما برخلاف خنثی بودن از منظر شیمیایی، قابلیت رقابت با فلز نقره را نداشتند. این امر تا حدی به این علت است که تا مدتها درخشش قاشق، کارد و چنگال بخش مهمی از تجربه غذا خوردن شده بود و مانند یک عادت در ضمیر ناخودآگاه افراد قرار داشت. البته این نکته را نباید فراموش کرد که یک قاشق براق پولیش شده از لحاظ بهداشت و تمیزی، قابل مقایسه با سطح مات یک قاشق پلاستیکی نخواهد بود.

علاوه بر این، وجود قاشق های نقره ای در هر خانه، نشان از خانواده ای با توانایی مادی بسیار زیاد داشت.

در نهایت متالورژیستی به نام هری بریرلی در زمینه فلزات آلیاژی به موفقیتی دست پیدا کرد که با این کار انقلابی در صنعت قاشق، کارد و چنگال و همچنین مجموعه ابزار آشپزخانه ایجاد نمود.

سال 1913 او در آزمایشگاهی در شفیلد، درگیر پروژه ای جهت بهبود کیفیت آلیاژهای استیل مورد استفاده در ساخت لوله های تفنگ بود. بریرلی عناصر مختلفی را با آهن ترکیب می کرد و پس از آزمایش اگر به سختی و نتیجه دلخواهش نمیرسید، قطعات را به گوشه ای می انداخت. پس از مدتی به طور اتفاقی چشمش به قطعه ای درخشان لابه لای خیل عظیمی از قطعات زنگ زده افتاد که باد و باران و رطوبت هیچ تاثیری بر روی آن نگذاشته بود. او این فلز را جدا کرد و در آن لحظه متوجه این نبود که اولین استنلس استیل جهان را در دستان خود گرفته است. بریرلی این قطعه را آزمایش کرد و به ترکیبی رسید که حاوی تقریباً 13 درصد کروم در ترکیب شیمیایی آن بود. به این ترتیب ورق استیل پدید آمد.

البته این نکته را نباید فراموش کنیم که همزمان با بریرلی دانشمندانی در دیگر نقاط جهان از جمله آلمان، فرانسه و آمریکا به این نکته پی برده بودند که افزودن کروم به فولاد باعث ایجاد پتانسیل الکتریکی در فلز شده که در نتیجه آن یک لایه سطحی بسیار نازک از اکسید کروم ایجاد شده و باعث می شود آلیاژ در مقابل خوردگی مقاوم شود. با همه این تفاسیر اعتبار کشف استنلس استیل برای هری بریرلی محفوظ است.

نکته ای که بریرلی را مشهور کرد، این بود که او در شهری این آلیاژ را کشف نمود که قاشق، کارد و چنگال هایش معروف بود. همچنین پس از ساخت اولین کارد و چنگال از استنلس استیل، او مجبور بود که خودش ابزار ساخته شده را تست کند و ببیند که آیا طعم فلز میدهد یا خیر، خنثی است.

بنابراین پس از گذشت 6000 سال، فلزی مناسب که روی طعم مواد غذایی تاثیری ندارد، به وجود آمد.

ورق استیل (به ویژه ورق استیل 304 و ورق استیل 430) آلیاژی است که به جرئت می توان گفت 100 درصد اقشار، همه روزه با آن سر و کار دارند و از وجود آن بهره می برند. از قاشق، چنگال و کارد استنلس استیل گرفته تا ظروف آشپزی و بشقاب و لیوان و انواع و اقسام تجهیزات دیگر که با استفاده از این آلیاژ محبوب و از جنبه ظاهری زیبا ساخته و پرداخته شده اند.

در نهایت لازم به ذکر است که ما نسلی هستیم که در عصر ورق استیل زندگی کرده ایم و از این نظر لازم است که به آن افتخار کنیم.