با بیش از ربع قرن تجربه در زمینه ارائه انواع محصولات استنلس استیل

قیمت ورق استیل؛ فروش انواع ورق استیل صنعتی و ورق استنلس استیل در آلیاژ و ضخامت های مختلف. با حرفه‌ای‌ها خرید کنید تلفن: 35089-021

خوردگی بین دانه ای ورق استیل

چه گریدهایی از ورق استیل ها متمایل به وقوع خوردگی بین دانه ای هستند و چگونه باید از این امر پیشگیری کرد؟

پدیده حساسیت (sensitization) در رابطه با رسوب کاربیدها در مرزهای دانه در یک ورق استیل یا آلیاژ است و باعث می‌شود آلیاژ، حساس و مستعد به خوردگی بین دانه ای گردد. آلیاژهای حقیقی هنگامی که در معرض یک دمایی قرار می‌گیرند، موسوم به دمای حساس شدن، به طور ویژه مستعد و آماده به خوردگی بین دانه ای می شوند. در یک محیط خورنده، سطوح دانه در اینگونه آلیاژهای حساس شده، بسیار انفعالی می شوند که نتیجه آن خوردگی بین دانه ای می باشد. این حادثه به وسیله یک حمله محلی در مجاورت مرزهای دانه، با خوردگی نسبتاً جزئی رخ می دهد. یک بار که محل اطراف دانه ها خورده شود، آنگاه دانه به معنای واقعی کلمه زایل و ویران خواهد شد.

شکل سمت چپ ریزساختار نرمال و عادی و شکل سمت راست ساختار حساس شده را نشان می دهد که مستعد و آماده برای خوردگی بین دانه ای می باشد.

خوردگی بین دانه ای یا به علت جدایی و تفکیک ناخالصی ها در مرزهای دانه ها، یا در اثر زیادی و وفور و یا نقصان یکی از عناصر آلیاژی در مرز دانه رخ می‌دهد. ورق استیل آستنیتی هنگامی که در معرض حرارت حدود 900 تا 1500 درجه فارنهایت قرار بگیرند، حساس می شوند و در این حالت، نقصان کروم در مرزهای دانه حادث می شود. نتیجه این رخداد عبارت است از حساسیت یا استعداد به خوردگی بین دانه ای.

به منظور کنترل یا به حداقل رساندن این معضل روش‌های متعددی به کار گرفته شده است به خصوص برای انواع ورق استیل آستنیتی:

•    عملیات حرارتی محلول با استفاده از دمای زیاد که معمولاً آنیلینگ محلول نامیده می‌شود، یکی از روش‌های مربوطه می باشد. ابتدا ورق استیل تا دمای حدود 1950 تا 2050 درجه فارنهایت حرارت داده می شود سپس به وسیله آب یا هوا آن را سرد می کنند.

•    تکنیک کنترلی دیگری برای پیشگیری از خوردگی بین دانه ای عبارت است از افزودن عناصر تثبیت کننده یا شکل دهنده کاربیدهای قوی مانند نئوبیوم یا تیتانیوم در ورق استیل. این عناصر پیوستگی و قرابت بیشتری به کربن دارند تا به کروم. تشکیل کاربید با این عناصر موجب کاستن از کربن موجود در آلیاژ جهت تشکیل کاربیدهای کروم می گردد. مثال‌هایی در مورد گریدهای تثبیت شده عبارتند از ورق استیل 321H و 347H.

•    راه سوم در این ارتباط این است که از محتوای کربن تا زیر 0.03 درصد کاسته شود به طوری که برای تشکیل کاربید، کربن کافی در آلیاژ وجود نداشته باشد. بسیاری گریدهای استیل کم کربن هستند مثل ورق استیل 304L و ورق استیل 316L. کربن پایین برای پیشگیری از پدیده حساس سازی ترفند جالبی است، اما گونه های آلیاژی کم کربن استحکام شان کمتر است. خوشبختانه بسیاری از ورق های استیل دو گونه ای یا جفت اند مثل 304/304L و 316/316L که نشان می دهند هم از ترکیب شیمیایی کم کربن پیروی می کنند و هم از استحکام زیادی برخوردارند.

علاوه بر تامین استحکام و الزام های شیمیایی، معمولاَ یک تست خوردگی بین دانه ای نیز برای آنها انجام می شود. مثل ASTM A262 در قسمت E برای تست گزارش ماده. این آزمون خوردگی با نمونه ای انجام می‌شود که دماهای تا محدوده حساسیت را دیده باشد، سپس برای انجام آزمون خوردگی ارسال می شود. این آزمون تضمین می کند که چنانچه آلیاژ در معرض دماهای زیاد حین کار یا در طول جوشکاری قرار گرفته باشد، نمی بایست حساس شده باشد.